Geuropbouw

Geur bestaat in de basis uit drie componenten die zich onderscheiden door hun mate van vluchtigheid. Ieder geur heeft een hoofdtoon, die hoogvluchtige geurcomponenten bevat, een lichaamstoon die minder vluchtige bestanddelen bevat en een basistoon die meestal de geurcreatie afrond en relatief trage elementen bevat. De kunst zit onder andere in het combineren van de complexiteiten van de geuren uit de natuur en het tijdraam waarbinnen de compositie moet passen.

Onze technologie is onderscheidend doordat we opdrachtgericht werken. De kunst van het effectief, systematisch begeuren van ruimtes kent een enorme hoeveelheid facetten. Bepaling van de doelstellingen en de keuze van de geur bijvoorbeeld. Geurcomposities moeten in overeenstemming met het gevraagde gebracht worden. Bij een dergelijke enorme hoeveelheid onderscheidende geuren hoort natuurlijk een behoorlijke portie ervaring. De jaargetijden en de kleurstelling van de te begeuren omgeving moeten zorgvuldig op elkaar afgestemd worden. Zo kan geur vloeken met kleur. Dit dient altijd vermeden te worden.

De complexiteit van de geurstoffen verplicht dat de systemen gelijkmatig verspreiden en zeker niet vernevelen. Ook de intensiteit is een factor die wezenlijk van belang is.

Grondregel is: een begeuring dient net boven de waarnemingsgrens uit te komen. Dat garandeert de beste werking.

“Hier bleef hij staan, werd weer meester over zichzelf en rook. Hij had hem te pakken, hij had hem beet. Als een lint kwam de geur de Rue de Seine uitdrijven, onmiskenbaar duidelijk en nog altijd heel teer en fijn. Grenouille voelde hoe zijn hart bonkte en hij wist dat het niet de inspanning van het lopen was die het deed bonken, maar zijn opgewonden hulpeloosheid in aanwezigheid van deze geur. Hij probeerde zich iets vergelijkbaars te herinneren en moest iedere vergelijking verwerpen. Deze geur had iets fris, maar niet de frisheid van limoen of pomerans, niet de frisheid van mirre of kamfer of dennenaalden, niet als meiregen of vrieswind of bronwater…., en hij bezat tegelijkertijd warmte, maar niet als bergamot, cypres of muskus, niet als jasmijn en narcis, niet als rozenhout en niet als iris….Deze geur was een mengsel van beide……” (uit: „Het parfum“ van Patrik Süskind)

Zoals u heeft kunnen vaststellen is het voor ons moeilijk – er is gewoon geen manier om het gevoel van geur te beschrijven– maar omdat we er toch over moeten kunnen praten om voor u de perfecte geur te creëren gebruiken we het kleurenpalet. De variëteit en het karakter van kleur is makkelijk te associëren met geur.

Uit boeken en geschriften kennen we geuren en ruiken. Onze neus is hier voortdurend mee bezig. Geur en reuk zijn eigenlijk chemische stoffen die uit onzichtbare moleculen bestaan. De lucht zit er vol mee.

Ten eerste moet een geurstof als prikkel aanwezig zijn. Door verspreiding worden de moleculen, waar geurstof uit bestaat in de ruimte verdeeld. Op deze manier belanden ze in onze neus die is uitgerust met zogenaamde receptoren die zich op de reukcellen bevinden. De receptoren zijn zo gemaakt dat overeenkomstige geurmoleculen er exact inpassen zoals een sleutel in een slot past. Wanneer er zich ook maar één enkele molecuul aan deze receptor hecht wordt een signaal naar de zenuwen gegeven welke door de hersens verder geleid wordt en gelijk verwerkt wordt. Afhankelijk van de waarneming, positief of negatief, reageren we met het ophalen van de neus of krijgen we bijvoorbeeld trek.
Het reukorgaan hoeft daarbij niet altijd de neus te zijn. De receptoren nemen geuren waar die voorhanden zijn zonder dat je daarvoor specifiek ruikt. De reukcellen met de daarbij behorende receptoren kunnen onbewust vele geuren herkennen.
Het aantal geuren dat wij kunnen waarnemen hangt af van het aantal verschillende reukcellen. De mens heeft ongeveer 350 verschillende reukcellen.

Het is verbazingwekkend dat onze reukzin vaak onbewust werkt. Het is wetenschappelijk bewezen dat geurstoffen in de hersens een reactie veroorzaken zonder dat we die specifieke geur bewust waargenomen hebben. De hersenen kiezen duidelijk tussen de verschillende mogelijkheden op welke manier ze reageren op een geurstof.
Reukzin moet daarom wel een belangrijke rol spelen als de natuur zoveel moeite doet om geuren te herkennen en daarop ook te reageren. Inderdaad zijn er vele geheugenfuncties, die door chemische prikkels gestimuleerd kunnen worden. Zo ontstaan emoties, worden herinneringen gewekt en eerder beleefde situaties of heerlijkheden geforceerd. Ook intermenselijke relaties komen vaak tot stand door geur. We spreken niet voor niets over „chemie“ in relaties. Dat is het vaak letterlijk.

Een veelvoud van de proefondervindelijke studies tonen de directe werkwijze van geur op het psychologisch welbevinden van de mens. De fascinatie, die van deze werkwijze uitgaat, ligt daaraan wezenlijk ten grondslag omdat zonder dat je het realiseert ongefilterde prikkels in de hersenen binnenkomen.

In de basis zijn er drie verschillende werkingen:
a. De stimulerende werking;
b. De rustgevende werking;
c. De concentratie bevorderende werking

Het meest opvallende deel van ons gezicht is een stukje hoogwaardige techniek:

Ze is fijner dan de vinger, gevoeliger dan het oor en kent meer afwisseling als het oog.
 
Wanneer je naar geurexperts als Lyall Watson luistert, kan men de reukzin niet hoog genoeg schatten, het is niet alleen het hoogst ontwikkelde maar ook het meest oorspronkelijke onzer zintuigen.
 
Daarom hebben wij op de navolgende pagina’s veel ruimte voor dit thema ingeruimd om u met de werking van de neus, het onderscheid tussen de verschillende geuren en vele andere wetenswaardigheden kennis te laten maken.